De sneeklökkies

Audioversie. Voorgelezen door Bert Webbink.

Wat liekt ze mooi oonder de bôs dij kläine witte klökkies in buskies staot ze bie mekaa met eere hång’de köppies.

As ’t dån nen zacht’n weenter is kwòmt ze a vroo vuur ’t lechte en as ’t meer neit te harre vrös dån brengt ze ’t wal terechte.

Aij eer vån dichtebie bekiekt köj oe wal of gaon vraog’n woer zukke teere bluimpties toch dij köuwlte kjönt verdrääg’n.

Ze luuet het vuurjaor dån wier in en wilt bie d’eersen höör’n dij oons vertèèlt dät binn’nkwòt de buske wier gaot kleur’n.

En as ter dån meer bloum’m kwòmt dån gaot zei vuur de vlakte ze hebt eer’n taak dån wier edaon de böllegies blieeft achter.

Ze ljääft dån veerder in de groond dån köj eer neit bespuur’n totdät ze touwken jaor wier kwòmt dät zal nog eff’n duur’n.

Meer... wunne bòsschop brach’n z’ oons wat kjömme vån eer leer’n? Dämm’ neit vuur tieëg’nslag vluch’n mött Laom’ dät dån ôk probeer’n.

Sneeuwklokjes in de tuin.