Den groot’n liester
Hee vroo in ’t jaor heur ie um al hij kån nijt länger zwieeg’n daor hooge in den pöppelboom gen köuwlte hoolt um tieëg’n.
Met ziene broeen gevlekte bjöst köj um daor dån zeijn zitt’n as nen heraut den oe vertèèlt dät ’t weenter op möt skikk’n.
Zien heldre stemme zeenk duur ’t holt met mooie zuuvre toon’n hij is ’n grötsten vån het soort dijtt hier bie oons wilt woon’n.
En as de koole buuj’n dån nog giespelt duur de töuwge zit hij al op zien eerste nust gen häägel kån um möuwt’n.
As dån nen jääkster waaver vlög um op zien brouwd te loer’n vaalt hij um onbevrään dån ån hij ’s neit te waavertroev’n.
En eer de beume kwòmt in ’t blad voort hij al ziene jong’n hij tög de wörme uut de groond daor mönt ‘er vjölle kwòmm’n.
En as wie ’s maais dån wakker wòtt dån heur’n wie um zing’n daor in den hoog’n pöppelboom dån kjömme ’n dag beginn’n.
Wait'ndjerk in zijn moestuin.