Vuur Ineke
’t Was gouwndag veer october dät ’s maais om zuuev’n uur de auto wör estattert wij göng der toen vånduur?
Twei jonge Vjennemäächies begav’n zich op weg naor veere vrömde strekke nun heel’n èène weg.
De grote vlijgmasieëne stöön al op ’t vlijgveld klaor de wör ofskäid enjömm’n toen môs’t gebuur’n gaon.
Nao èn’ge uurties wachen kwöm der bewjääging in den groot’n voeëgel statter’n jao dät was het begin.
Ie kjönt oe neit begriep’n woer zun onmeundig deenk de lôcht nog in möt kwòmm’n wunneer e n’ rit begeent.
Meer met nen lången ånloop kwömme vlot vån de groond en met nun stäile vlôchte göng e nog einmaol roond.
In oonze ribb’nkaste kriebel’n ’t oe toch wa wat dät deenk daor in de wolk’n woer oonze meid in zat.
Wie däch’n bäide ’t zölfde daor gijt oons Ienke vôt noe mömme ’t waaver gieëv’n ån oonzen Heere God.
Wånt kläin vöuwlt zich n’ mèènske As e op Schiphol stijt ’t kläine stippie naokik dät nao ’t zuudoosten gijt.
Meer Ienke ie kjönt weet’n wie dèènkt aaltied ån oe en elk’n dag dån vraogt wie nun zegen ôk vuur oe.
Wie wapt daij daor in Isrel in ’t laond vån Abraham hee vjölle mangt geniet’n en gouwd naor huus mangt kwòmm’n.
Schrieeft oons nog mångs ‘n breefie wie zint er nieje nao woer of ’t oe daor vergijt noe is ’t appels plukk’n klaor?
Noe mök der ‘n èène ån maak’n het jätt’n dät stijt klaor de groet’n vån oons allen en ’t allerbeste daor.
De heune lingt hier bie mie de groet’n ôk vån eer wie zjölt nog gaauw wier skrieev’n dån heur ie nog wal meer.
De hond in het gras naast de perenboom.