Oolejaorsdag
’t Is ooljaorsdag en ’t oole jaor is haoste a verstrèkk’n wat vlög dij tied toch gaauw verbie bie d’ eeuwighäid vergljèkk’n.
Meer amme zo terugge dèènkt en al’s wier laott passeer’n wat ’t oole jaor oons hef ebracht kjömme nog hee wat leer’n.
Wat hemme vjölle laot’n staon wat wie hadd’n mön’n douw’n wie hebt ôk vjölle dinge ‘daon woer m’ lääter vuur môn’n blouw’n.
Wie hebt zo mènnigein den oons zo neudig ha vergjätt’n eer in de köuwlte laot’n staon wie wòll’n der neit met räkk’n.
Wat wie op n’ eerst’n dag vån ’t jaor belaafd hebt in oons hatte is neit vjöll’ vån terechte ‘kwömm al hamme nog zun wappe.
En amme eerluk noe wilt wjään wat hemme dån toch vääke God in de köuwlte laot’n staon wie lustern naor gen prääke.
As God ôk zo met oons zôl douw’n wat wie met Um dån deen’n dån wan’n wie långe a vergaon en zôll’n wie Um neit veen’n.
Meer Hij hef elk’n dag vån ’t jaor oons bie de haond êhooln alleene uut genade hef Hij oons nog neit verstoot’n.
En noe wilt wie Um vraog’n gaon o, Heere hool’ oons vaste wie kjönt op eig’n beine neit staon ze zint oons tot ne laste.
Wist Doe oons toch vergieëv’n God al’s wat wie Die misdeen’n hoole oons toch vaste duur Dien Woord dån staome neit alleene.
Wie zint ån ‘t èène noe vån ’t jaor hee kläin vuur Die ewön’n met Die alleene wimm’ veerder gaon met Die kjömme wier beginn’n.