Zwòmmer
Wunneer het mes gijt duur het långe grös en dröppels zweet dij kwòmt wier njäärig lös wunneer de hette trilt bwaav’n het laond en bäälties heuj de schuur’n wier in gaot dån is ’t zwòmmer.
As zwaalv’n vlijgt zo leege långs de groond en koppels kieft’n trekt dån wier de wäid’n roond wunneer een doonderschoer tög långs de lôcht en zwaor’n rääg’n ruusket in de bos dån is ’t zwòmmer.
As dån de luie met vekaonsie gaot en oonze Vjenne vuur een peusie wier verlaott en aij dån mångs hee waaime dääge hebt de luie preenspaols alle kleer’ uuttrekt dån is ’t zwòmmer.
As höffies wier vol bleujnde bloum’m staot de zunne hoog’, de maone leege långs ’n hemel gaot wunneer de nachte kwòt, de dääge långe zint de luie, nao vekaonsie wier ån ’t waaik begint wat gijste toch wier gaauw verbie doe mooien zwòmmer.